Doom serisi ve metal müzik, herhangi bir Doom film müziğinin ilk notalarından belirgin olan ayrılmaz bir bağ paylaşıyor. Hızlı bir dinleme veya oyunun ikonik şeytani görüntülerine bir bakış, metal düşüncelerini anında çağrıştırır. Alevlerin, kafatasların ve şeytani varlıkların görsel yeteneği, geçmiş veya şimdiki bir demir kızlık sahnesinde görebileceğiniz şeyi yansıtıyor. Metal'in daha ağır unsurlarıyla bu bağlantı, Doom'un oyununun yanında gelişti, her ikisi de serinin 30 yıllık tarihi üzerinde çoklu yeniden icatlardan geçirildi. Doom, thrash metal köklerinden, en son taksitte Doom: The Dark Ages, güçlü metalcore etkileri sağlayan çeşitli metal alt türlere girdi.
1993 yılında piyasaya sürülen orijinal Doom, sürüş film müziğini 80'lerin sonlarında ve 90'ların başındaki ana metal gruplarından çekti. Ortak yaratıcı John Romero, Pantera ve Alice'i zincirlerde sık sık anahtar etkiler olarak belirtti, bu da Pantera'nın "savaş" ı anımsatan bir riff içeren E3M1: Cehennem Keep Level için "Untitled" gibi parçalarda görülüyor. Daha geniş kıyamet skoru, Thrash'in özünü yakalar, Metallica ve Şarbon gibi grupları taklit eder, oyuncuları Mars'ın koridorları aracılığıyla oyunun ikonik av tüfeği ve BFG gibi aciliyetle iter. Bobby Prince'in zamansız besteleri oyunun acımasız silah oyununu mükemmel bir şekilde tamamlıyor.
Doom: The Dark Ages - Oyun Ekran Görüntüleri
6 resim
On yılı aşkın bir süredir Doom, oyunuyla mükemmel bir şekilde senkronize edilmiş, thrash'den ilham alan sesi ile devam etti. Bununla birlikte, 2004'teki Doom 3, yeni bir ses gerektiren bir hayatta kalma korku stilini benimseyerek önemli bir değişime işaret etti. Oyunun daha yavaş, daha kasıtlı temposu, ID yazılımını yeni müzik ilhamlarını keşfetmeye teşvik etti. Doom 3'ün ana teması, Progressive of Toce, özellikle 2001 albümleri Lateralus'u tekrarladı. Trent Reznor başlangıçta film müziği için düşünülse de, nihayetinde skoru oluşturan Chris Vrenna ve Clint Walsh'du ve oyunun ürkütücü atmosferini mükemmel bir şekilde eşleştiren bir ses manzarası verdi.
Doom 3'ün ticari başarısına rağmen, geleneksel Doom oyunundan ayrılması, 2000'lerin başında FPS oyunlarının daha geniş evrimini yansıtan bir anomali olarak görülüyor. Bu dönem aynı zamanda Metal Müzik, Slipknot ve Deftones gibi grupların Nu-Metal'in kalıntıları arasında geliştiği değişiklikleri gördü. Doom 3'ün deneysel yaklaşımı, Tool'un Lateralus kadar ikonik olmasa da, rahatsız edici tonu ile iyi hizalanan uygun bir keşifti.
Doom 3'ten sonra, dizi bir kalkınma arası ile karşılaştı ve sonunda 2016'nın kıyametinde yeniden canlandırılmış bir yaklaşımla yeniden ortaya çıktı. Yönetmenler Marty Stratton ve Hugo Martin, Mick Gordon'un dizisinin orijinal momentumunu benimseyen bir film müziği ile Slayer'ı Mars'a iade ettiler. Gordon'un alt bas ve beyaz gürültünün yenilikçi kullanımı, oyunun hızlı tempolu, djent'ten etkilenen metaliyle hizalanan viseral, kalpli bir deneyim yarattı. Doom 2016'nın skoru, gelecekteki girişler için yüksek bir bar oluşturan oyunlarda en çok beğenilenlerden biri oldu.
2020'de Doom Eternal sınırları zorlamaya devam etti ve Gordon'un katkıları son karışımlar üzerinde tartışmalarla karşı karşıya kaldı. Buna rağmen, film müziği, 2010'ların sonunda ve 2020'lerin başında türün popülaritesini yansıtan daha modern bir metalcore sesine dönüştü. Gordon'un Giriş Me The Horizon ve Mimarlar gibi gruplarla çalışması, Doom Eternal'ın puanını etkiledi, ezici arıza ve elektronik unsurları birleştirdi, ağırlığı daha hafif, deneysel oyun anlarıyla dengeledi.
Şahsen, Doom 2016, film müziğinin ve oyununun ham enerjisi ile yankılanan serideki favorim olmaya devam ediyor. Doom Eternal olağanüstü olsa da, yıllar boyunca metalcore bantlarında görülen evrim gibi selefinin ham etkisinden yoksundur. En sevdiğim metal albüm, 2016'dan itibaren Mimarlar 'Tüm Tanrılarımız bizi terk etti.
Şimdi, Doom: Karanlık Çağlar heyecan verici bir evrim sunuyor. Xbox Developer Direct'te sergilenen savaş sistemi, eşit derecede dinamik bir film müziğine ihtiyaç olduğunu gösteren önemli değişiklikler sunuyor. Borderlands 3 ve Callisto Protokolü üzerindeki çalışmalarıyla bilinen yeni besteciler, geçmiş ve şimdiki geniş bir metal etki yelpazesinden yararlanıyor. Karanlık çağlar, Doom Ebedi'den daha yavaş bir hıza sahiptir, ancak orijinal kıyametin koridor savaşını yansıtan kaptan Amerika'dan ilham alan bir kalkan ve büyük mekanikler ile yoğun bir eylem sürdürür.
Bu yeni taksit, ağır savaş ve sıvı hareketiyle eşleşebilen çok yönlü bir film müziği gerektirir. Sismik arızaları ile Blocked Loose gibi modern ağır bantların etkisi, 1993 kıyametini anımsatan geleneksel thrash unsurlarıyla birleştiriliyor. Karanlık çağlar ayrıca fantastik ve ortaçağ unsurlarını sesine entegre ederek önceki metal temalarından da çekilir.
Dark Ages'in oyununun tam kapsamı görülüyor olsa da, mitolojik yaratıkların ve dev mekaniklerin eklemeleri seri için cesur bir yöne işaret ediyor. Bu evrim, elektronikten hip-hop'a kadar çeşitli etkileri benimseyerek modern metaldeki daha geniş deneyleri yansıtır. Ağır müzik gelişmeye devam ettikçe, Doom da ikonik silah oyununu çığır açan bir film müziği ile harmanlayan heyecan verici bir deneyim vaat ediyor. DOOM: Mayıs ayında piyasaya sürülecek Karanlık Çağlar, hayranlar hem oyun hem de metalde yeni bir favori olabilecek yeni bir bölüm bekleyebilirler.