Yoko Taro, wizjonerski twórca uznanych tytułów, takich jak Nier: Automata i Drakengard, chwalił przełomowy wpływ gry ICO PlayStation 2 ICO 2001 na świat gier wideo jako medium artystyczne. ICO, które szybko zyskało kult, jest obchodzony ze względu na minimalistyczny projekt i opowiadanie historii, które rozwija się bez słów.
Taro podkreślił rewolucyjny charakter podstawowego mechanika ICO, w którym gracze prowadzą postać Yorda, trzymając ją za rękę. Zauważył: „Gdyby ICO za zadanie noszenia walizki wielkości dziewczyny, byłoby to niezwykle frustrujące doświadczenie”. Ten mechanik zakwestionował konwencjonalne normy rozgrywki ERA, podkreślając znaczenie kierowania kolejną postacią jako przełomowym podejściem do interaktywności w grach.
W momencie premiery ICO udany projekt gry był często mierzony przez jego zdolność do pozostawania w angażowaniu, nawet gdy jest zredukowana do podstawowych elementów, takich jak kostki. Jednak ICO podjęła inną ścieżkę, koncentrując się na rezonansie emocjonalnym i głębokości tematycznej, a nie innowacji czysto mechanicznej. Taro uważa, że ICO wykazało, że sztuka i narracja mogą być czymś więcej niż tylko elementami tła; Mogą być kluczowe dla wrażeń z gier.
Opisując ICO jako „epokę”, Taro przypisuje to znaczącej zmianie przebiegu rozwoju gier. Oklaskuje grę, aby pokazać, że gry wideo mogą przekazywać głębokie znaczenie poprzez subtelne interakcje i design atmosferyczny.
Oprócz ICO, Taro podkreślił także dwie inne wpływowe gry, które pozostawiły trwały wpływ zarówno na niego, jak i branży: Undertale autorstwa Toby Fox i Limbo autorstwa Playdead. Twierdzi, że tytuły te rozszerzyły możliwości wyrażania przez interaktywne media, udowadniając, że gry wideo są w stanie zapewnić głębokie doświadczenia emocjonalne i intelektualne.
Dla fanów pracy Yoko Taro jego uznanie dla tych gier zapewnia cenny wgląd w kreatywne wpływy stojące za własnymi projektami. Podkreśla także ciągłą ewolucję gier wideo jako potężnej i wszechstronnej formy sztuki.