De leiders van de beschaving zijn iconisch, maar hun vertegenwoordiging in Firaxis -games is geëvolueerd. Dit artikel onderzoekt de evolutie van het leider van de Civilization VII en hoe het leiderschap in de serie opnieuw definieert.
← Terug naar Sid Meier's beschaving vii hoofdartikel
Civ VII: een nieuw tijdperk van leiderschap
Beschavingsleiders zijn altijd centraal geweest in de identiteit van de serie. Elke leider belichaamt zijn beschaving en beïnvloedt gameplay aanzienlijk. De weergave van leiders is echter gediversifieerd over elke aflevering, waardoor het concept van leiderschap en de invloed ervan wordt verfijnd.
Dit artikel onderzoekt de evolutie van het leider van de leider van de beschaving, waarbij veranderingen in elke iteratie worden benadrukt en hoe beschaving VII een unieke benadering van leiderschap presenteert.
Vroege beschaving: een focus op wereldwijde bevoegdheden
De oorspronkelijke beschaving bevatte een beperkt rooster, dat voornamelijk belangrijke wereldwijde bevoegdheden van de vroege jaren negentig en de oudheid vertegenwoordigt. Leiders waren typisch historische staatshoofden, gekozen vanwege hun wijdverbreide erkenning. De 15 beschavingen omvatten landen zoals Amerika, Rome, Griekenland en China, geleid door figuren zoals Abraham Lincoln, Tokugawa Ieyasu en Julius Caesar. De eenvoud van het roster weerspiegelt de vroege ontwikkelingsbeperkingen van het spel. Hoewel eenvoudig, ontbrak deze benadering niet aan de diversiteit die werd gezien in latere iteraties.
De opname van figuren zoals Mao Zedong en Joseph Stalin, naast een enkele vrouwelijke leider (Elizabeth I), benadrukt de historische context van de release van de game. Deze relatief beperkte en traditionele aanpak legde de basis voor toekomstige uitbreidingen en verfijningen.
Civilization II - V: Uitbreiding van de definitie van leiderschap
Civilization II breidde het rooster uit en omvatte minder bekende bevoegdheden. Een opmerkelijke toevoeging was een apart vrouwelijke leiderrooster, dat alternatieve keuzes voor elke beschaving bood. De definitie van "leider" werd verbreed om invloedrijke figuren op te nemen die verder gaan dan staatshoofden, zoals Sacagawea en Amaterasu. [🎜]
Latere games integreerden vrouwelijke leiders in het hoofdrooster, met figuren als Joan of Arc en Catherine de grote vervanging of aanvullende traditionele mannelijke tegenhangers. Civilization IV en V breidden de reikwijdte verder uit, inclusief revolutionairen, generaals en hervormers als leiders. De focus verschoof uit uitsluitend vertegenwoordigen van gevestigde vermogensstructuren naar het omvatten van een breder scala aan invloedrijke figuren.
De opname van figuren zoals Wu Zetiaanse en meerdere representaties van historische landen toonde een beweging naar een meer inclusieve en genuanceerde weergave van leiderschap. Het verhaal breidde zich verder dan de verhalen van de krachtige en beroemde, die een bredere weergave van de geschiedenis van de mensheid omvat.
Civilization VI: verbeterde karakterisering en leider persona's
Civilization VI verbeterde de karakterisering van de leiders aanzienlijk en introduceerde leider persona's. Deze alternatieve versies van leiders benadrukten verschillende aspecten van hun persoonlijkheden en boden diverse speelstijlen. Het rooster breidde zich uit met minder bekende figuren zoals Lautaro en Bà Triệu, die een breder scala aan culturen en historische ervaringen vertegenwoordigen.
De introductie van leiders zoals Eleanor van Aquitaine en Kublai Khan, die meerdere beschavingen konden leiden, verbreedde de reikwijdte verder. Het concept van leider persona's voegde diepte en variëteit toe, waardoor spelers verschillende facetten van de impact van een enkele leider kunnen ervaren.
Civilization VII: een mix-and-match benadering van leiderschap
Civilization VII vertegenwoordigt het hoogtepunt van deze evolutie. Het rooster is de meest diverse tot nu toe, met onconventionele leiders en meerdere persona's die zijn afgestemd op specifieke speelstijlen. De mix-and-match benadering van beschavingen en leiders zorgt voor een groter aantal representatie. Harriet Tubman, een prominente abolitionist, is een voorbeeld van deze verschuiving en vervult een unieke
rol.
Andere opmerkelijke toevoegingen zijn Niccolò Machiavelli, wiens diplomatieke strategieën worden weerspiegeld in zijn gameplay, en José Rizal, die de Filippijnen vertegenwoordigt met een focus op diplomatie en verhalende gebeurtenissen. De focus van de beschaving is geëvolueerd van een weergave van uitsluitend krachtige figuren naar een meer inclusieve en fantasierijke weergave van de geschiedenis van de mensheid.
← Terug naar Sid Meier's beschaving vii hoofdartikel
SpymasterSid Meier's Ik soortgelijke games