Angklung Instrument

Angklung: een traditioneel Indonesisch muziekinstrument

Het woord 'angklung' komt uit de Sundanese taal en is afgeleid van 'angkleung-angkleung', dat de ritmische bewegingen van de speler beschrijft. "Klung" verwijst naar het geluid dat door het instrument wordt geproduceerd. Elke noot wordt gecreëerd door een bamboebuis van verschillend formaat; bij schudden produceren deze buizen een mooie en aangename melodie. Daarom wordt angklung doorgaans gezamenlijk gespeeld om een ​​compleet muziekstuk te creëren. Angklung wordt meestal gemaakt van zwarte bamboe (Awi Wulung) of ater-bamboe (Awi Temen), gekenmerkt door een geelachtig witte tint wanneer deze wordt gedroogd. Ze worden in elkaar gezet door twee tot vier bamboebuizen van verschillende afmetingen aan elkaar te binden met rotan.

Hoe je de Angklung speelt

Het spelen van de angklung is relatief eenvoudig. De speler houdt het frame van de angklung (bovenste gedeelte) vast en schudt de onderkant om geluid te produceren. Er zijn drie basistechnieken:

1. Kerulung (trilling): Dit is de meest voorkomende en fundamentele techniek. Beide handen houden de basis van de bamboebuizen vast en trillen ze herhaaldelijk naar links en rechts om een ​​toon aan te houden.
2. Centok (Snap): Bij deze techniek wordt de buis snel door de vingers getrokken richting de handpalm, waardoor een enkel, scherp geluid ontstaat.
3. Tengkep: Hier trilt de speler de ene buis terwijl hij de andere vasthoudt om te voorkomen dat deze trillend, resulterend in een enkel, geïsoleerd geluid.

Soorten Angklung

Door de geschiedenis heen hebben verschillende regio's in Indonesië unieke soorten angklung ontwikkeld:

1. Angklung Kanekes: Deze angklung komt oorspronkelijk uit Baduy en wordt alleen gespeeld tijdens rijstplantingsceremonies. Alleen leden van de Baduy Dalam-stam mogen ze maken.
2. Angklung Reog: Deze angklung werd gebruikt om de Reog Ponorogo-dans in Oost-Java te begeleiden en heeft een kenmerkende vorm en geluid, luider dan de gewone angklung, met doorgaans slechts twee tonen. Het wordt ook vaak gebruikt als decoratie en wordt soms "klong kluk" genoemd.
3. Angklung Dogdog Lojor: Deze angklung maakt deel uit van een traditie ter ere van rijstplanten en wordt uitsluitend gebruikt tijdens specifieke rituelen die nog steeds worden beoefend door de Kasepuhan Pancer Pangawinan-gemeenschap in Banten Kidul. Er doen zes spelers mee, waarvan twee de Dogdog Lojor angklung spelen en vier de grotere angklung.
4. Angklung Badeng: Van Garut, aanvankelijk gebruikt om rijstplantrituelen te begeleiden, veranderde de functie ervan met de verspreiding van Islam, die een begeleiding wordt voor religieuze preken. Er zijn negen angklung nodig: twee roel, één kecer, vier indung, twee anak, twee dogdog en twee gembyung.
5. Angklung Padaeng: Geïntroduceerd door Daeng Soetigna in 1938, heeft deze angklung aangepaste kenmerken bamboestructuren om diatonische tonen te produceren, waardoor deze met moderne instrumenten kunnen worden bespeeld. Zijn werk werd voortgezet door Handiman Diratmasasmita, met als doel de angklung tot internationale muzikale standaarden te verheffen. Udjo Ngalegena speelde ook een belangrijke rol bij het populariseren van de angklung.